परिबर्तनको कस्तो प्रतिफल ! किन हटेनन् अझै बिभेदहरु ?

परिबर्तनको कस्तो प्रतिफल ! किन हटेनन् अझै बिभेदहरु ?

• 

  मुकुन्दकृष्ण थापा

  रगत पसिनाले सिंचीत माटोमा
  अङ्कुरित बिज हुर्काउँदै,
  पल्लवित लोकतन्त्रको वृक्षमा
  गणतन्त्रको रङ्गीचङ्गी फूल फुलाएर
  वीरताको अमर गाथा कोरेकाहरु,
  परिबर्तनको प्रतिफलबाट बन्चित भएर
  बाँचिरहेछन्,
  गुमनाम जिन्दगी !

• जीवनोपयोगी शिक्षाबाट ठगिएर
  व्यापारिकरणको नङ्ग्राले चिथोरिएर
  ठालुहरुको होच्याइबाट थलिएर
  थिलथिलो भएका पाठशालाहरुले
  जन्माइरहेछन् ,
  बेरोजगार बहादुर र कान्छाहरु ।
• पुर्णीमालाई लखेटेर
  औँसीले साम्राज्य गरिरहेको आधा आकाशमा
  झलमलाई रहेछन् ,
  पितृसत्तात्मक सोचका ताराहरु !
• असमानताको कालोपत्रे बिछ्याउँदै
  एउटै पाङ्ग्राले रथ हाँकिरहेछन् ,
  एक्काइसौँ शताब्दीका अर्जुनहरु !
  पहिचान लुकाउनेहरुको विवशता देखेर,
  सिर निहुराउँदै मानवता झोक्राइरहेछ ।
• आफैँले सजाएका मन्दिर महलहरु हेर्दै,
  छुवाछूतले फाटेका मन सिलाउने मेसिन
  आविष्कार नहुनुका कारणहरु,
  खोजिरहेछन् आरनहरु ।
• सङ्कीर्णताको माला भिरेर
  अहङ्कारको टीका लगाएर
  ठूलो हुने होडबाजीको मृगतृष्णामा दौडिँदै
  शीतयुद्धमा भाग लिइरहेछन् ,
  धर्मका अनुयायीहरु ।
• हुरी बतास र बर्षादसँग
  आत्मासमर्पण गरिरहेछन् ,
  चिसो चुल्हो बोकेका श्रमजीवीका वासस्थानहरु ।
• वर्गीय उत्पीडनका खाडलहरु गहिर्‍याउँदै
  बगिरहेछन् निरन्तर,
  भोकको आगोलाई निभाउन नसकेका
  अभावलाई बगाउन नसकेका
  पसिनाका नदिहरु ।
• सुशासनको रटानले तिर्खाएर
  धारा उपधाराहरुले
  प्यास मेटेकाहरु सामुन्ने
  ठडिरहेछन् प्रश्नका सगरमाथाहरु
  आखिर,
  किन हटेनन् अझै बिभेदहरु ?

(कविता लेखक मुकुन्द कृष्ण थापा खोटाङका स्थानीय हुन् । उनी सामाजिक वस्तुस्थितिलाई केन्द्रमा राखेर साहित्यिक रचना गर्दछन् । )